با فرا رسیدن پایان سال محاسبه‌ پایه سنوات 1402 و فرق آن با محاسبه حق سنوات از اهمیت بالایی برای مدیران و کارکنان شرکت‌ها برخوردار است. سنوات پایان خدمت یا مزایای پایان کار یکی از مزایای اجباری کارگران و کارمندان است. در این مقاله سعی داریم فرمول محاسبه‌ی حق سنوات و فرق آن با پایه سنوات را توضیح دهیم.

حق سنوات

مفهوم حق سنوات را در حسابداری، مزایای پایان کار یا مزایای پایان خدمت نیز می‌نامند. حق سنوات در کارگاه‎های مشمول قانون کار از طرف کارفرما به کارکنان پرداخت می‎شود. حق سنوات نوعی از مزایای اجباری است که کارفرما در زمان خاتمه کار و یا فسخ قرارداد کاری، مجبور به پرداخت آن به کارکنان خود است. ذکر این نکته ضروری است که حق سنوات به کارکنانی که حداقل یک سال در شرکت مورد نظر کارکرد داشته‌اند تعلق می‌گیرد.

قانون کار در زمینه‌ی حق سنوات

« طبق ماده ۲۴ قانون کار در صورت خاتمه قرارداد کار، کار معین یا مدت موقت، کارفرما مکلف است به کارگری که مطابق قرارداد، یک سال یا بیشتر، به کار اشتغال داشته است برای هر سال سابقه، اعم از متوالی یا متناوب بر اساس آخرین حقوق مبلغی معادل یک ماه حقوق به عنوان مزایای پایان کار به وی پرداخت نماید.»

در متن این قانون اشاره شده است که برای پرداخت حق سنوات، حداقل زمان اشتغال کارگر در شرکت مورد نظر باید یک سال باشد و حتی اگر کارمند و یا کارگر به صورت متناوب و یا پاره وقت نیز مشغول به کار بوده باشد، به ازای هر سال سابقه‌ی کاری وی، معادل حقوق پایه‌ی ماه آخر، به عنوان مزایای پایان خدمت به کارگر پرداخت می‌شود.

مشمولین دریافت سنوات پایان خدمت

طبق قانون کارکنانی که حداقل یک سال در کار اشتغال داشته‌اند، مشمول سنوات پایان خدمت می باشند. نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که کارکنانی که شرط ذکر شده را داشته و بصورت پاره وقت، موقت، کارمزدی و یا ساعتی کار می‎کنند نیز مشمول سنوات پایان خدمت هستند. این کارکنان به نسبت ساعت کارکرد خود، نسبتی از حقوق آخرین ماه خود را به عنوان ذخیره سنوات دریافت خواهند کرد.

فرمول محاسبه حق سنوات

برای محاسبه‌ی مبلغ حق سنوات پایان کار کارکنان، نیاز است که برای هرکدام از سال‌های کارکرد وی، ذخیره‌ی سنوات محاسبه شود و در صورت عدم پرداخت آن توسط کارفرما، جمع مبلغ ذخیره سنوات سال‌های گذشته، به همراه سنوات سال جاری به کارگر یا کارمند پرداخت شود. فرمول محاسبه‎ی حق سنوات هر سال کارگران با فرمول زیر محاسبه می‎شود:

365/ ((مبلغ حقوق پایه آخرین ماه از سال+مزایای دریافتی به تبع شغل) * تعداد روزهای کارکرد)

بطور مثال برای محاسبه‎ی حداقل حق سنوات سال 1401 برای کارگران تمام وقت، باید مبلغ حقوق پایه ی فرد را (41797500) در تعداد روزهای کارکرد وی ضرب کرده و عدد حاصل را بر 365 تقسیم کنیم.

پایه سنوات

پایه سنوات مبلغی است که هر ساله توسط شورای عالی کار اعلام می‌شود و پس از یکسال کارکرد، هرساله به مبلغ حقوق پایه‎ی شخص اضافه می‎شود. بطور مثال در سال 1401 مبلغ پایه سنوات روزانه ای که به ازای یک روز کارکرد به حقوق پایه‎ی فرد اضافه می‎شود مبلغ 70000 ریال است به این صورت که :

حقوق پایه‎ی ماهانه فرد در سال دوم= حقوق پایه ماهانه فرد در سال اول + ( تعداد روزهای کارکرد * 70000 ریال)

لازم به ذکر است پایه سنوات در کارگاه‎هایی به کارکنان پرداخت می‌شود که شامل طرح طبقه‎بندی مشاغل هستند. در مورد زمان پرداخت پایه سنوات نیز کارفرما می‌تواند مبلغ پایه سنوات را در پایان هرماه و یا آخر سال و یا در تاریخ اتمام قرارداد کار پرداخت کند.

نتیجه:

هر ساله با نزدیک شدن به پایان سال، موضوع مزایای پایان خدمت کارکنان مورد توجه کارکنان و کارفرمایان قرار می‎گیرد. اغلب مفهوم حق سنوات با مفهوم پایه سنوات اشتباه گرفته می‎شود ولی باید توجه داشت همان‎طور که گفته شد، حق سنوات یا همان مزایای پایان خدمت کارکنان مبلغی است که فرد پس از اتمام قرارداد کار دریافت می‎کند ولی پایه سنوات مبلغی است که بصورت روزانه به حقوق پایه‎ی کارکنان با بیش از یک سال سابقه کار اضافه می‎شود.

گردآورندگان: آقایان فرزاد نوری و سینا یاری

برای مشاهده مطلب قبلی کلیک کنید.

برای مشاهده مطلب بعدی کلیک کنید.

 تمامی حق و حقوق مطالب، متعلق به وب سایت «گروه مشاوران مالی برنا تدبیر» می باشد و هرگونه کپی برداری بدون درج منبع، پیگرد قانونی خواهد داشت.

جهت دریافت مشاوره و انجام امور مالیاتی خود می توانید از طریق راه های ارتباطی زیر با مشاوران مالی  برناتدبیر سیستم تماس حاصل فرمایید.

آدرس: بزرگراه نواب پایین تر از میدان جمهوری جنب مترو نواب برج گردون طبقه 10، واحد 1002 شمالی

66383216 (5خط) 📞
www.bornatadbirgroup.com 🌍
info@bornatadbirgroup.com 📧